نظام ملی نوآوری بر مبنای علم و حکمت

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسنده

استاد دانشگاه تهران و عضو فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران

چکیده

نظام نوآوری بر مبنای علم و حکمت به این منظور است که بازار فناوری ها، فراورده ها و خدمات مبتنی بر دانش در راستای سلامت اجتماعی و محیط زیست پایدار باشد. حکمت، درستی دستاورد علمی و فنی را بیان می دارد. برترین و بهترین شیوه برای الگوبرداری علمی و فناوری؛ طبیعت و زیست الگو است. خداوند آسمان ها و زمین و آنچه بین آنها) کون( خلق کرده است حق و درست است. این درستی می باید شاخص و الگو برای علم قرار گیرد. علم هم به الگو نیاز دارد. ساختار و عملکرد پدیده های طبیعی را می باید شناخت سپس از روی آن الگوبرداری و طراحی کرد و در انتها فناوری طبیعی و پاک ساخته شود. این مسیر نیاز به حکمت و علم فراگیر و بین رشته ای دارد تا بتوان ماده و ملکوت پدیده های طبیعی را شناخت. حکمت، معرفتی خاص و موهبت الهی است که در اثر پرهیزکاری اعمال و رفتار به انسان هدیه می شود. بنابراین رمز ایجاد نوآوری و فناوری های مبتنی بر علم و معنی در دست انسان دانا و پارسا است. دانایی از علوم تجربی و غیر تجربی به صورت تلفیقی و فراگیر همراه با حکمت حاصل می شود. اینجاست که گفته شده است درخت تو گر بار دانش بگیرد/ به زیر آوری چرخ نیلوفری را.

کلیدواژه‌ها


ثبوتی، ی. (1390). کتاب زمین گرم (ارمغان سده بیست و یکم). تهران: انتشارات گیتاشناسی.
فیه تعریق و ارایات، مصادیست؟ مرور ادبیا. (1387). نوآوری چاری ا. و موسوی موحدی ع.یانی بختیک
های علمی و پژوهشی. شماره 42، 9-5.استیافت، فصلنامه سیجامع. مجله ره
ه نشاء علم. جلد2. شماره 1، 36-39.یسروری، س. (1390). اقتصاد سبز. نشر
ه نشاء علم. جلد4. شماره 1،یالگو: همگرایی در علم و حکمت. نشرستیموسوی موحدی ع. ا. (1392). ز
زیر چاپ.
Moosavi-Movahedi, A.A. (1999). Mysteries of spiritual scientific knowledge.
Hamdard Islamicus 22. p. 9-15.
Taghavi, F and et al. (2013). Potassium sorbate as an AGE activator for hu-
man serum albumin in the presence and absence of glucose” International
Journal of Biological Macromolecules. 62, 146-154.
ه نشاء علم. جلد2. شماره 2، 19-15.یهای حلال. نشرگران (1391). تجارت فراوردهیطباطبائی س. م. و د
ه نشاءینده. نشریهای آموسوی موحدی ع.ا. و دیگران (1390). گفتگوی علمی: نگرشی به علم و فناوری
علم، جلد1. شماره 2، 59-48.