علم منبعی از قدرت است که جوزف نای از آن تحت عنوان «قدرت نرم» یاد میکند. در چند دهه اخیر با ورود علم به حوزه دیپلماسی مفهوم جدیدی با نام « دیپلماسی علم» در روابط بینالملل پا به عرصه گذاشته است. دیپلماسی علم درصدد تقویت همزیستی میان منافع و انگیزههای سیاست خارجی با جوامع علمی است. در دیپلماسی علم برای پشتیبانی از اهداف سیاسی، شبکهها، کانالهای ارتباطاتی، مکانیسمهایی به شرح ذیل پیشنهاد میگردد: آ گاهسازی سیاستگذاران از ارزشهای علم برای پیشبرد اهداف سیاسی گنجاندن آموزشهای مربوط به سیاستهای علمی در دورههای آموزشی به کارکنان وزارت خارجه و سایر دست اندرکاران سیاست خارجی دخیل ساختن اندیشمندان در تصمیم گیریهای استراتژیک برقراری ارتباط سازنده و مستمر میان دیپلماتها و دانشمندان ترغیب ارکان علمی مستقل برای آشناسازی وزارت خارجه با سیاستهای علمی.