@article { author = {zare, mehdi}, title = {Editor's note}, journal = {Popularization of Science}, volume = {12}, number = {1}, pages = {1-4}, year = {2021}, publisher = {Iranian Association for Popularization of science}, issn = {2251-9033}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {Why should the general public receive scientific pre-earthquake warnings directly? Is it useful to receive early warning of an earthquake and to promote public access to this type of scientific information? The primary concern around the world is that if the warning of an earthquake that strikes in a matter of seconds is given directly to the public, the damage caused by the general turmoil will go far beyond the damage caused by the earthquake itself. Is that in many countries the first step is to go for automatic early warning only for sensitive devices and infrastructure (such as the gas network), as they did in Istanbul, Turkey; But we see that in Japan, Taiwan and now California, they are giving warnings to the public. Earthquake pre-earthquake warning systems allow people to take precautionary measures, if possible, that benefit their own health, infrastructure and safety of life. With the development of earthquake early warning, there is an increasing need to understand the potential effects of earthquake early warning on society. In addition to the general public, public access to earthquake early warning is important in various sectors, including municipal services, infrastructure, emergency management, health and education, benefits for life and health safety, and reduction of casualties and psychological preparedness. Of course, in places around the world where pre-earthquake warning has become public, there are challenges in introducing and using pre-earthquake warning, such as users' trust in the earthquake pre-warning system, and the threshold level for sending pre-earthquake warning content and content as possible. Leads to appropriate or inappropriate actions by individuals. Research on earthquake early warning is advancing rapidly internationally, and future research should consider the benefits and social challenges of earthquake early warning when developing useful applications and applications. From August 22, 1999 in the state of California, a smartphone running on the Android operating system will join the earthquake warning system. Virtually every smartphone becomes a seismograph to take on the task of notifying the arrival of a devastating earthquake wave as an early and automatic warning. This was the result of a project that in the last decade was based primarily on the use of smart and portable personal computers (laptops) and gradually on the basis of smartphones in the state of California. Scientific work at the US Geological Survey is carried out in collaboration with Stanford and Berkeley Universities and implemented in knowledge-based companies based in Silicon Valley. In the early months of 2015, Obama agreed to spend $ 5 billion on the same project to make the "citizen-seismograph" dream a reality. Now, as one of the most important outputs of this scientific program, in one of the knowledge-based companies affiliated with Berkeley University, the "My-Chic" widget (application) has been produced in the Android system and in the Google environment. Act as a seismograph. As soon as the first vibrations from the earthquake occur, the sensor of these smartphones and mobile phones receives them and sends them to the main data collection and processing center for processing. The location of each phone is recorded and reported through the Global Positioning System - GPS. With the large amount of data received in the data processing center, if it is confirmed that an earthquake has occurred, an alert will be sent to the mobile phones of all people in the area around the epicenter, informing them of the earthquake immediately and the impending secondary and destructive wave. They can take refuge. This shelter involves the simple three-step "sit down, cover yourself, and hold the table firmly." With the implementation of this plan, the damages and losses caused by earthquakes are expected to be greatly reduced. It should be noted that this system only reports the occurrence of earthquakes larger than 4.5 that can cause damage and currently only in the state of California, but it is planned to make this system global. California thus becomes the third largest region in the world, after Japan and Taiwan, to provide direct earthquake warning to the public. The use of intelligent systems requires access to organized data. We in Iran ourselves have been trying for about 10 years now to set up an early warning system. As expected (!) Our progress has been very slow. If faults near Tehran are activated, we will have a short time - in the range of several seconds to 10 seconds - to provide an alert for the activation of urban safety systems, the launch of early warning systems and rapid response in Tehran is therefore useful. These early warning systems have been set up in some countries, such as Japan, nationally since 2007 (after a seven-year study and implementation program) and Taiwan (since 2013) by issuing alerts to all people. In some developing countries, this is done for the safety of sensitive systems such as the gas and metro network (and not for citizens), such as Turkey (for Istanbul) with 240 stations (now expanded to 450 stations), Romania (About 110 stations) and since 1990 in Mexico City, earthquakes have been a major threat to urban areas located in earthquake-prone areas, and the establishment of early warning systems is a good approach to reduce casualties and financial losses in such areas. Earthquake warning is not an earthquake prediction, it is practically from  }, keywords = {Editor's note}, title_fa = {چرا عموم مردم باید مستقیما هشدار های علمی پیش هنگام زلزله را دریافت کنند؟}, abstract_fa = {چرا عموم مردم باید مستقیما هشدار‌های علمی پیش هنگام زلزله را دریافت کنند؟ آیا دریافت هشدار پیش هنگام زلزله و ترویج دسترسی عمومی به این نوع اطلاعات علمی مفید است؟ همواره و در تمام دنیا نگرانی اولیه آن است که اگر هشدار پیش هنگام وقوع زلزله‌ای که در ثانیه‌های دیگر امواج مخربش خواهد رسید، مستقیم در اختیار عموم مردم گذاشته شود، خسارت‌های ناشی از آشفتگی عمومی، از خسارت‌های خود زلزله نیز فراتر رود، به همین دلیل است که در بسیاری از کشور‌ها در گام اول سراغ هشدار پیش هنگام خودکار فقط برای دستگاه‌های حساس و تأسیسات زیربنایی (مانند شبکه گاز) می‌روند، مانند کاری که در استانبول ترکیه کرده‌اند؛ اما می‌بینیم که در ژاپن، تایوان و اکنون کالیفرنیا، ارائه هشدار را به عموم مردم انجام می‌دهند.سامانه‌های هشدار  پیش هنگام زلزله برای اطلاع‌رسانی پیشرفته از شدت لرزش زلزله  به مردم اجازه می‌دهند تا چنانچه بتوانند، اقدامات پیشگیرانه‌ای را انجام دهند که به نفع سلامت خودشان، زیرساخت‌ها و ایمنی زندگی آنها است. با پیشرفت هشدار پیش هنگام زلزله‌ها، نیاز فزاینده‌ای به درک اثرهای  بالقوه هشدار پیش هنگام زلزله  بر جامعه وجود دارد. علاوه بر عموم مردم، دسترسی عمومی به هشدار پیش هنگام زلزله در بخش‌های مختلف، از جمله خدمات شهری، زیرساخت‌ها، مدیریت اضطراری، بهداشت و آموزش مزایایی برای ایمنی زندگی و سلامت و کاهش تلفات و آمادگی روانی مهم است. البته در جاهایی  از دنیا که هشدار پیش هنگام زلزله عمومی شده است  چالش‌هایی در معرفی و بکارگیری هشدار پیش هنگام زلزله  وجود دارد، مانند اعتماد کاربران به سامانه  هشدار پیش هنگام زلزله، و سطح  آستانه برای ارسال هشدار و  محتوای پیام هشدار پیش هنگام زلزله  که ممکن است  منجر به انجام اقدامات مناسب یا نامناسب توسط افراد شود.  تحقیقات روی  هشدار پیش هنگام زلزله  به سرعت در سطح بین‌المللی در حال پیشرفت است و پژوهش‌های آینده باید مزایا و چالش‌های اجتماعی هشدار پیش هنگام زلزله را در هنگام توسعه برنامه‌ها و اپلیکیشن‌های کاربردی مفید در نظر داشته باشد.از ۲۲ مرداد ۹۹ در ایالت کالیفرنیا گوشی تلفن همراه هوشمند که بر پایه سیستم عامل اندروید کار می‌کند، به سامانه هشدار پیش هنگام زلزله می‌پیوندد. عملا هر گوشی هوشمند به یک لرزه‌نگار تبدیل می‌شود تا وظیفه اطلاع‌رسانی از رسیدن موج مخرب زلزله را به صورت هشدار پیش هنگام و به صورت خودکار بر عهده بگیرد. این کار نتیجه پروژه‌ای بود که در دهه گذشته ابتدا بر پایه به کار‌گیری رایانه‌های شخصی هوشمند و قابل حمل (لپ‌تاب‌ها) و به‌تدریج بر پایه گوشی‌های موبایل هوشمند در ایالت کالیفرنیا در حال انجام بود. کارهای علمی در سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده با همکاری دانشگاه‌های استنفورد و برکلی و اجرای کار در شرکت‌های دانش بنیان مستقر در سیلیکون ولی انجام می‌شد. در ماه‌های اولیه سال ۲۰۱۵ اوباما موافقت کرد تا پنج میلیارد دلار به همین پروژه اختصاص یابد تا عملا رویای «شهروند-لرزه‌نگار»‌ها به تحقق بپیوندد. حال به‌عنوان یکی از مهم‌ترین خروجی‌های این برنامه علمی، در یکی از شرکت‌های دانش بنیان وابسته به دانشگاه برکلی، ابزارک (اپلیکیشن) «مای-شیک» در سیستم اندروید و در محیط گوگل تولید شده که با وجود آن در گوشی‌های هوشمند هر شهروند چنین ابزاری در نقش یک لرزه‌نگار عمل کند. به محض رخداد اولین ارتعاشات ناشی از زلزله، حسگر این تلفن‌های هوشمند و همراه، آنها را دریافت کرده و به مرکز اصلی گردآوری و پردازش داده‌ها ارسال می‌کند تا پردازش شود. موقعیت هر گوشی، از طریق سامانه موقعیت‌یاب جهانی‌ - جی پی اس - ثبت و گزارش می‌شود. با انبوه داده‌های دریافتی در مرکز پردازش داده‌ها، اگر تأیید شود که زلزله‌ای رخ داده، هشداری به تلفن همراه تمام مردم آن منطقه پیرامون کانون زلزله ارسال می‌شود و سریع وقوع زمین لرزه و در پیش بودن موج ثانویه و مخرب را اطلاع می‌دهد و از مردم خواسته می‌‌شود، پناه بگیرند. این پناه‌گیری شامل حرکات ساده و سه‌گانه «بشین، خودت را بپوشان و محکم پایه میز را بگیر» است. با اجراشدن این طرح انتظار می‌رود خسارت‌ها و تلفات ناشی از زلزله‌ها بسیار کاهش یابد. باید به نکته توجه کرد که این سامانه تنها از وقوع زمین لرزه‌های بزرگ‌تر از ۴.۵ که قابلیت آسیب‌زایی دارند و فعلا فقط در ایالت کالیفرنیا، خبر می‌دهد ولی در برنامه است که این سامانه جهانی شود. به این ترتیب کالیفرنیا بعد از ژاپن و تایوان سومین منطقه دنیا می‌شود که هشدار پیش هنگام زلزله را مستقیم به مردم ارائه می کند. استفاده از سامانه‌های هوشمند نیازمند دسترسی به داده‌های سامان‌یافته است.ما در ایران خودمان اکنون حدود ۱۰ سال است که در حال تلاش هستیم تا سامانه هشدار پیش هنگام راه‌اندازی کنیم. مطابق انتظار (!) پیشرفت‌مان بسیار کند بوده است. در صورت فعال شدن گسل‌های نزدیک تهران زمان کوتاهی -در حد چندین ثانیه تا ۱۰ ثانیه- برای ارائه هشدار برای فعال شدن سامانه‌های ایمنی شهری در اختیار خواهیم داشت، راه‌اندازی سامانه‌های هشدار پیش هنگام و واکنش سریع در تهران به همین دلیل مفید است. این سامانه‌ها برای هشدار پیش هنگام در برخی کشورها مانند ژاپن از سال ۲۰۰۷ در سطح ملی (پس از اجرای یک برنامه مطالعاتی و اجرایی هفت ساله) و تایوان (از سال ۲۰۱۳) با ارائه هشدار به همه مردم راه‌اندازی شده است. در بعضی کشورهای در حال توسعه، این کار برای ایمنی سامانه‌های حساس مانند شبکه گاز و مترو (و نه برای شهروندان) راه‌انداری شده است، مانند ترکیه (برای شهر استانبول) با ۲۴۰ ایستگاه (که اکنون به ۴۵۰ ایستگاه توسعه یافته است)، رومانی (حدود ۱۱۰ ایستگاه) و از سال ۱۹۹۰ در شهر مکزیکو سیتی زلزله تهدید مهمی برای مناطق شهری واقع در مناطق زلزله‌خیز محسوب می‌شود و استقرار سامانه‌های هشدار پیش هنگام، رویکرد مناسبی برای کاهش تلفات جانی و خسارات مالی در چنین مناطقی است. هشدار پیش هنگام زلزله، پیش بینی زلزله نیست، عملا از هشدار پیش هنگام پس از وقوع زلزله و با استفاده از فاصله زمانی بین رسیدن موج‌های اولیه و ثانویه زلزله، به صورت برقراری یک سامانه خودکار استفاده می‌شود. فاصله کانون زلزله از محل یا محدوده‌ای که قصد داریم برای آن هشدار پیش هنگام ارسال کنیم، بسیار مهم است؛ برای مثال اگر محل وقوع زلزله در حدود شهر دامغان با فاصله هوایی حدود ۳۰۰ کیلومتری شرق تهران باشد، تا رسیدن موج ثانویه به تهران حدود یک دقیقه فرصت برای ارائه هشدار به مردم تهران داریم. اگر محل زلزله در حدود دماوند یا آبعلی در استان تهران و در حدود ۵۰ کیلومتری شرق تهران باشد، این فرصت زمانی به حدود ۱۰ ثانیه کاهش می‌یاید. البته از این زمان حدود چهار ثانیه بابت پردازش داده‌ها و ارسال اطلاعات صرف می‌شود، ولی به هر حال همین ثانیه‌های کم هم می‌تواند- حتی اگر در گام‌های اول هشداری همگانی به مردم داده نشود، - در کاهش خسارت‌های ناشی از تخریب شبکه‌های گاز، نیروگاه‌ها، مخازن سوختی، مترو‌های در حال حرکت و... بسیار مهم باشد.}, keywords_fa = {سخن سردبیر}, url = {https://www.popscijournal.ir/article_143440.html}, eprint = {https://www.popscijournal.ir/article_143440_ae3c2f78e156fe8b09dbc604375170db.pdf} }